วันศุกร์ที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2568

อันตรายของเหี้ย

 


คนไทยด่าคนจัญไรว่า ไอ้เหี้ย อีเหี้ย 

ถ้าเป็นคนสุพรรณบ้านผมก็จะต้องลากเสียงยาววววว ตามความเจ็บแค้น ยิ่งยาว ไอ้คนนั้นมันต้องเหี้ยหนักมากกกกกก
บ้านผมไม่ใกล้คลองใกล้แม่น้ำ แถมยังกันดารแร้นแค้น เลยไม่ค่อยเจอเหี้ยตัวจริงเป็นๆ แต่คนเหี้ยๆนี่เจอบ่อยเลย ยิ่งพอมาทำงาน โอย เหี้ยเยอะมากกกกกก บางคนหน้าตาดี สวย แต่จิตใจเหี้ยแท้ 

เดือนก่อน เราเกิดไอเดียจะหาไก่มาเลี้ยง นัยว่าเป็นงานอดิเรกและได้ไข่มากินในครอบครัว ไปซื้อลูกเจี๊ยบมาสี่ตัว ตั้งชื่อให้ว่า กู เด ตา มา ตามหนังการ์ตูนในเน็ทฟลิกซ์ 
อุตส่าห์ซื้อไม้ ซื้อหลังคาใสๆ ซื้อตาข่ายมาทำกรง กลัว กูเดตามาจะอึดอัด กรงเบ้อเริ่ม ตามทักษะด้านช่างไม้ที่มีอยู่น้อยนิด กรงที่ทำเสร็จ ห่างไกลจากจินตนาการ ตาข่ายที่ติดไว้ เอาเข้าจริงๆ มันกันอะไรแทบจะไม่ได้ เอาวะ อยู่ๆไปก่อน ใช้ๆไปก่อน คำนี้เหี้ยในที่ทำงานชอบพูดดดดด เพื่อจะได้ไม่ต้องแก้ไขอะไรให้ปลอดภัย ใช่เลย รู้ทั้งรู้ว่าไม่ปลอดภัย แต่ทำไงได้ กูเหนื่อยจนลมจับ เอาแค่นั้นก่อน 

และแล้ว เช้าวันหนึ่ง หลังจากที่ กูเดตามา ย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านใหม่ ราคา สองพันล้าน มีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครันสมถานะ  คืนนั้นผมได้ยินเสียงลูกเจี๊ยบร้อง คล้ายๆว่าจะมีอะไรอันตราย แต่ผมกำลังหลับๆตื่นๆ พวกมันคงไม่ชินกั้บตึกใหม่ ไม่เป็นไรหรอก คิดอย่างที่พวกเหี้ยๆชอบคิดดดดด เวลาที่เห็นคนงานกำลังมีอันตราย 

กู หายตัวไปอย่างลึกลับ  

ทิ้งความสะพรึงไว้เบื้องหลัง มันต้องมีอะไร เข้าไปในกรง ผู้ต้องหาคนแรก น่าจะเป็นแมวจรจัดที่ตุหรัดตุเหร่อยู่แถวนั้น หรือไม่ก็อาจจะเป็นงู ข้อนี้เป็นการสันนิษฐานแบบข้างๆคูๆว่ากรงที่กูทำนี่ราคาสองพันล้าน คงไม่ถล่มง่ายๆ แม้ฮวงจุ้ยจะไม่ค่อดีนัก แมวน่าจะเข้าได้แต่ออกยาก ที่สำคัญถ้าเป็นแมว ก็น่าจะทิ้งร่องรอยอย่างขนไก่หล่นกระจายไว้ให้เห็น ต้องเป็นงูแน่ๆ มันอาจจะได้กลิ่นไก่ เพราะกรงตั้งอยู่บนฝาท่อระบายน้ำ ฮวงจุ้ยไม่ดี มันคงได้กลิ่นแล้วขึ้นมางาบกู แล้วอนตรธานหายไป โดยไม่มีร่องรอย ในอินเตอร์เน็ทก็แนะว่าน่าจะเป็นงู 

จากนั้น ไก่เหลือสามตัว ในใจก็ปลงๆว่า ชีวิตไก่น้อย ช่างสั้นนัก เข้าไปในตึกราคาสองพันล้านได้ไม่กี่วัน โถ อนิจา เหี้ยก็แบบนี้แหละ คิดได้เวลามีคนตาย 

จัดการอุดรู เสริมตาข่าย เรื่องถูกส่งให้ดีไอเอส -Do It Stupidly ไปสอบสวนกันต่อ 

แล้วเช้าวันต่อมา ก็ต้องทะลึ่งลงจากเตียง เพราะมีเหี้ยน้อย เข้าไปอยู่ในกรงไก่ มันกำลังตกใจ ตาลีตาเหลือก หาทางออก ไอ้เหี้ยเอ๋ย เข้าทางไหน เสือกไม่จำ แต่เหี้ยก็คือเหี้ย มันหาทางออกเจอ เพราะงบประมาณที่ทุ่มลงไปเสริมความแข็งแรงหนนี้ ยังไม่มากพอ เหี้ยตะกายออกทางรูโหว่ มันกระโจนหายไปอย่างไร้ร่องรอย ก่อนไปมันหันมามอง ราวกับจะบอกว่า เค้าไม่ผิดนะ เค้าบริสุทธ์ ไอ้เหี้ยยยยย

เอาล่ะ มาดูคุณสมบัติของเหี้ย

ข้อแรก พวกมันจะคิดเสมอว่ามันฉลาด เก่ง ดี และบริสุทธ์ ไม่มีใครสุจริตเท่ากูแล้ว ในประเทศนี้
ข้อสอง พวกมันเจ้าเล่ห์ 
ข้อสาม เวลาพวกมันลงมือ หาใครจับได้ไล่มันทัน มันไวและเหี้ยมาก 
ข้อสี่ มันกินไม่เลือกและกินไม่เหลือ
ข้อห้า มันไม่กระโตกกระตาก มันเงียบมาก 
ข้อห้ามันมีทางหนีทีไล่ 

ในทุกวงการ ถ้ามีเหี้ยสักตัวสองตัว หลุดเข้าไป ความบรรลัยจะมาเยือน ยิ่งถ้าเหี้ยรวมฝูง มีนายๆใหญ่ๆคุ้มกะบาล พวกมันจะอันตรายมากเลย จริงไม่จริง 

ไม่มีความคิดเห็น: