สลิงขาด กระเช้าลอยฟ้าหลุด ทำซีอีโอร่วงพื้นดับอนาถ 😪😪😪
ตั้งใจว่าจะเขียนถึงกรณีสลิงขาดคนงานตาย แถวๆถนนพระรามสอง ก็ไปป๊ะเอาข่าวนี้เข้า ขอแสดงความเสียใจกับการสูญเสียครั้งใหญ่ระดับซีอีโอ
อุบัติเหตุที่เกิดขึ้น สามารถป้องกันได้ทั้งหมดแหละครับ บังเอิญว่างานนี้เป็นงานรื่นเริงบรรเทิงใจ กระเช้าที่ออกแบบมา ถ้าจะให้มีความปลอดภัยมากแบบว่า เป็น Safe Working Platform คนข้างล่างก็จะมองไม่เห็น-ท่านประธาน เพราะมีราวกันตกสูงๆ ครั้นจะให้ท่านใส่ PFSD=Personal Fall Arresting Device อย่างเซฟตี้ฮาร์เนส ท่านก็กลัวสูทจะยับ ถ่ายรูปแล้วมันจะไม่สวย ลำบากแท้ เรื่องเซฟตี้เนี่ย
เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น ทำให้ความทรงจำในครั้งหนึ่ง ที่ผมทำงานกับบริษัทซ่อมเครื่องยนต์ของเครื่องบิน แถวๆคลองเจ็ด ถนนลำลูกกา คราวนั้น บริษัทเปิดตัวธุรกิจใหม่ ซ่อมเทอร์ไบน์เบลด ของโรงไฟฟ้า จึงจัดงานยิ่งใหญ่ ที่ดรีมเวิลด์ ผมได้รับมอบหมายให้เป็นพิธีกร หลังจากถูกแต่งหน้าทาปากจนขาวว่อก คนคุมเวทีก็เอาสคริปท์มาบรีฟให้ฟัง
เอ่อพี่ การแสดงชุดแรกเป็นการแสดงช้างนะพี่ พอการแสดงชุดแรกจบ พี่ก็ขึ้นไปกล่าวเชิญคุณเอ็ด มากล่าวเปิดนะพี่นะ เอาตามสไตล์พี่เลย ไม่ซีเรียส (มึงไม่ซีเรียส แต่กูเครียด) แล้วการแสดงชุดแรกก็เริ่มขึ้น ช้างน้อยสี่ห้าตัวหลังจากมันออกมาเตะบอลกันพักนึง มันก็เดินชักแถวจับหางกันเข้าเวทีไป
พิธีกร ก็ออกไปหน้าเวที กล่าวนั่นู่นนี่ แล้วก็เรียนเชิญ ดอกเตอร์เอ็ด เวอร์บิค ประธานในพิธีขึ้นเวที (จริงๆแล้วเวทีมันอยู่บนพื้นแหละ) เอ็ด เวอร์บิคก็เดินอาดๆมาหน้าเวที พลันก็มีเสียงดาบฟันกันช้งเช๊งจากหลังม่าน ตามมาด้วยนักดาบในชุดทหารโบราญ ไล่ฟันกันมาอย่างกับฉากนักเรียนตีกัน ตามมาด้วยเสียงช้างขนาดใหญ่แปร๋แปร๋น ไล่กันมาไม่ห่าง มันคือฉากยุทธหัตถี เอ็ด เวอร์บิก หลบกับพื้น ตัวสั่น ส่วนกู ไม่ต้องพูดถึง หัวใจไปอยู่ที่ตาตุ่ม มันฟันกันนัวเนียอยู่บนหัวกูกับเอ็ดที่นั่งหลบแนบพื้น ขี้แทบแตก นั่นเป็นการผิดคิวที่เกิอบเอาชีวิตไม่รอดเลยทีเดียว เอ็ดถามรัวๆ สุมนต์ มึงจะฆ่ากูรึ มันฟันกันอยู่แป็บนึงก็วิ่งเข้าฉากไป ผมประคองเอ็ดลุกขึ้น แล้วระล่ำระลัก "ขอบคุณท่านประธานที่ให้เกียรติร่วมแสดงในฉากอันแสนระทึกใจนี้ " รีบส่งไมค์ให้ แล้วรีบลงจากเวที วันต่อมา รีบยื่นใบลาออกเลย ขืนอยู่ กูโดนข้อหาพยายามฆ่าท่านประธานแน่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น