แค่ถามหาใบอนุญาต อีตอนไปเจอเขากำลังเจาะถ้ำ เพื่อระบายน้ำใต้ดิน กับตะโกนถามลูกน้องว่าเฮ้ย มึงบินโดรน มีใบอนุญาตรึเปล่า
ทำเอาคนสรรเสริญกันทั้งเมือง นี่ก็เข้าทำนอง ไม่ดู ตี๋ดูหมวย ว่าเขากำลังหน้าสิ่วหน้าขวาน กำลังมุ่งช่วยชีวิตที่ตกอยู่ในอันตรายใบอนุญาต ในกะลาแลนด์นี่ มันมีหลายแบบ แต่ละกระทรวง แต่ละกรม ก็ใช้มาตรการควบคุมเรื่องของตัวเองด้วยระบบ ใบอนุญาต
อย่างเช่น กรมการขนส่งทางบก ก็ใช้ใบขับขี่ เป็นใบอนุญาต เพื่อแสดงว่า เจ้าของใบขับขี่ ได้ผ่านการทดสอบ ว่าสามารถขับขี่รถยนต์ได้อย่างปลอดภัย พอโดนตำรวจเรียกตรวจ หากสามารถงัดใบอนุญาตมาโชว์ให้ดู ก็แสดงว่า เป็นคนที่ได้รับอนุญาตให้ขับรถได้ ถ้าไม่มีก็แสดงว่า ขับรถโดยไม่มีใบอนุญาต
แต่ส่วนใหญ่ ไม่ค่อยโดนข้อหานี้ เพราะมักจะรู้ทัน จึงพกใบอนุญาตไปด้วยเสมอ
กรมโรงงานอุตสาหกรรม มีใบอนุญาต เยอะแยะไปหมด อย่างใบอนุญาตประกอบกิจการโรงงาน ซึ่งจะว่ากันไปแล้ว ใบอนุญาตแบบนี้ ออกให้ก็ด้วยข้อที่ว่า ก่อสร้างโรงงานในที่ได้รับอนุญาต อาคาร เครื่องจักร เครื่องมือ และอีกมากมายปลอดภัย เขาจึงอนุญาต พอทำผิด เขาก็มีอำนาจยึดใบอนุญาต แต่เชื่อผมไหม ผมเคยไปเห็นโรงงานมากมาย ที่ไม่น่าจะได้ใบอนุญาตด้วยซ้ำ แต่ก็ได้ บางทีก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ไอ้ใบอนุญาตพวกนี้ มันแพงมั๊ย อย่างใบขับขี่ ก็ไม่ค่อยแพงเท่าไหร่ สมัยผมเด็กๆ ประมาณ 500 ก็สอบผ่านแล้ว เหอๆๆ
ใบอนุญาตบางอย่างก็ ให้ไว้เพื่ออนุญาตให้มีและครอบครอง นู่นนี่นั่น อีกนั่นแหละ ก็อยู่บนเงื่อนไขว่า มีการขนส่ง การจัดเก็บ และการจัดการอื่นๆสำหรับของที่มีอย่างดีและปลอดภัย ส่วนไอ้ที่มีใบอนุญาต แต่จัดการไม่ดี และไม่โดนอะไร ก็ไม่รู้สินะ คนออกใบอนุญาตห่วย หรือคนได้รับใบอนุญาตห่วย หรือพอๆกัน
ใบอนุญาตอีกประเภท ก็คือ อนุญาตให้ทำนู่นนี่นั่น ได้ เช่น เป็นคนคุมบอยล์เลอร์ เป็นคนขับเครน เป็นกัปตันเรือ เป็นเภสัชกร เป็นวิศวกร
แบบนี้ เขามักไม่ค่อยเรียกว่าใบอนุญาต แต่มักจะเรียกเป็นอย่างอื่นๆ คนที่ทำงานภายใต้ใบอนุญาตพวกนี้ ขืนซี้ซั๊ว มั่วมาก เกิดอะไรตูมตาม ก็คุกเห็นๆ
ใบอนุญาตอีกแบบ อย่างทะเบียนสมรส เป็นใบอนุญาตที่ออกให้ เพื่อป้องกันไม่ให้ไปเที่ยวไล่จิ้มคนนั้นคนนี้มั่วซั่ว เพราะเขามีเจ้าข้าวเจ้าของ จะไปจดทะเบียนซ้อนส่งเดช ไม่ได้ ใบอนุญาตแบบนี้ ไม่มีหมดอายุ ไม่ต้องต่อทะเบียน เสียภาษี แต่ต้องตรวจสภาพบ่อยๆ จะได้ไม่ชำรุดทรุดโทรมมาก
การเที่ยวไปขอดูใบอนุญาต มันจึงเป็นเพียงกระบวนการกำกับดูแล
คนถูกขอก็อย่าไปตื่นเต้นมาก ส่วนไอ้คนขอ ก็พูดจาให้มันสุภาพรื่นหู แค่นี้ ก็น่ารักน่าเอ็นดูแล้ว ไม่ใช่ ไปถึงก็ เฮ่ยๆๆๆ มึงเอาใบอนุญาตมาให้กูดูซิ แบบนี้ เขาเรียกว่า
สำเนียงส่อภาษา กิริยา ส่อสกุล
